Jeszcze nie zdążyłem ochłonąć po pięknym przedstawieniu „Damy Kameliowej” w Teatrze Wielkim, a już pewien wybitny profesor pokazał mi na swojej komórce nowy, obszerny i w sumie bardzo krytyczny artykuł „The Economist” o Polsce. Tytuł: „Rządzący PiS wyrządza trwałe szkody”. Biorąc pod uwagę, że „The Economist” jest najbardziej opiniotwórczym tygodnikiem na świecie, Polska Fundacja Narodowa , która wyrzuca państwowe miliardy na obronę wizerunku naszego kraju, będzie miała dużo do roboty.
Autor zaczyna od kąśliwej uwagi, że panorama Polski pokazywana przed Wiadomościami TVP skwapliwie omija najbardziej znany budynek stolicy, sowiecki Pałac Kultury, po czym pojawia się gospodarz programu, który wychwala PiS, „a jego krytyków nazywa zdradzieckimi kryto-komunistami”.
„The Economist” stara się zrozumieć, jak kraj, którego gospodarka „rośnie nieprzerwanie od 26 lat” i nadal rozwija się rewelacyjnie, zapragnął dobrej zmiany. (Przede wszystkim tych 26 lat nieprzerwanego wzrostu zadaje kłam propagandzie o Polsce w ruinie, która okazała się taka skuteczna. Obóz dziś rządzący, Kaczyński, Duda, Szydło, Mateusz Morawiecki, Szczerski i inni – wszyscy oni łgali jak z nut o „Polsce w ruinie”- Pass.). Brytyjski tygodnik pisze, że pewną rolę odegrało zmęczenie Platformą, a także nieustanne pouczanie, że mamy więcej pracować, to nasz los się poprawi. Znużenie Platformą i liberalna filozofia, że każdy jest kowalem swojego losu, były bardzo na rękę Kaczyńskiemu. PiS obiecał mniej pouczania i więcej opieki. Po wygraniu wyborów obniżył wiek emerytalny, wypłacił 500+, uszczelnił VAT. Na tym tle jego krytycy wyglądają jak bezsilni malkontenci.
Do tego dochodzi fala konserwatyzmu w społeczeństwie polskim. Nikt już nie wychwala liberalizmu, obowiązujące przepisy w sprawie aborcji należą do najbardziej surowych w Europie, akcja „me too” nie zatoczyła szerszych kręgów. „Duma z powodu niewątpliwych cnót – Polska nigdy nie kolaborowała z nazistami i pierwsza w obozie sowieckim obaliła komunizm – może przekształcić się w ksenofobię”. Niektóre transparenty 11 listopada były faszystowskie. – Co to jest demokracja dla PiS? – pyta The Economist. Po pierwsze, jest to demokracja większościowa. Ograniczenia z powodu równowagi władz (checks and balances) to dla Kaczyńskiego „imposybilizm prawny”. 40 % ustaw jest procedowanych jako projekty poselskie, nie wymagające konsultacji. (W poprzednich parlamentach 13-15%).
Po drugie, demokracja a la PiS zakłada swobodę działania rządzących, czyje wykroczenia potępić (przeciwników miesięcznic smoleńskich), a czyje ignorować (pochody z faszystowskimi flagami). Partia decyduje, którzy byli komuniści są patriotami (sama ma pełno takich członków), a którzy są niereformowalnymi wrogami państwa. Wielu z tych ostatnich, w tym czołówkę wojska, wyrzucono. Projektowana ustawa pozwoli zwolnić wszystkich dyplomatów i zatrudniać od nowa. Liczne ustawy pozwoliły zwolnić 11300 pracowników służby cywilnej. Zdominowany przez PiS Trybunał Konstytucyjny prawie zawsze opowiada się po stronie rządu.
Premier Morawiecki to „wilk w owczej skórze”. Jeśli chodzi o oczyszczanie państwa z pozostałości komunizmu („na ogół wyimaginowanych”), to wydaje się przekonany. W latach 80. jego ojciec założył ugrupowanie opozycyjne. Pan Morawiecki, wtedy nastolatek, został porwany przez tajną policję, bity, kazano mu kopać własny grób, ale nie zdradził miejsca pobytu ojca. Ale jego zawziętość może go skłonić ku „demokracji nieliberalnej”, jak Orbana na Węgrzech i Kaczyńskiego w Polsce.
Czystki w wojsku i w służbach nadpsuły stosunki z sojusznikami. Dyplomatyczne skutki ustawy o Holokauście, które Ameryka oraz Izrael uważają za ukrywanie roli, jaką w tym odegrali niektórzy Polacy, były katastrofalne. Polska ryzykuje, że upodobni się do Turcji, która jest ważna tylko ze względu na strategiczne położenie.
Nawet jeżeli władza w Polsce kiedyś się zmieni, szkody będą trwałe. Zamach na instytucje państwa podważył zaufanie publiczne do nich. Kampania zniesławiania stanu sędziowskiego , włącznie z bilbordami pokazującymi sędziów prowadzących „pod wpływem”, niewątpliwie miała swój wpływ na spadek zaufania do wymiaru sprawiedliwości ( z 41 % w 2015 do 32% w 2016). „W najlepszym przypadku, nieliberalne reformy PiS będą mogły zostać odwrócone przez kolejną partię, jaka dojdzie do władzy. W najgorszym, Polska jest już na drodze do autorytaryzmu. Dziś mało kto uważa to za prawdopodobne, ale gdy taka zmiana następuje, dzieje się to szybciej niż ktokolwiek się spodziewa” – kończy „The Economist”.
Czyta to światowa elita polityczno-gospodarcza. Teraz trzeba dać im odpór. Panie Premierze Gliński, Polska Fundacjo Narodowa – do roboty! Nasz sławny żeglarz i jego biało-czerwony jacht „Made in France”, niech obierze kurs na Londyn, nie zaszkodzą też bilbordy wymierzone w brytyjski tygodnik i jego powiązania w Polsce.
ZAPROSZENIE
Renata Kim (Newsweek i Onet.pl), Adam Szostkiewicz (Polityka) i Bartosz Węglarczyk (Onet.pl) będą gośćmi programu w TOK FM we wtorek, 24 kwietnia br. o godz. 20.05
